EMRE AYDIN

Afili Yalnızlık

Ölsem, ölsem, ölsem... hemen şimdi
Kaçsam, gitsem, kaçsam... tam da şimdi

Bu kez pek bir afili yalnızlık
Aldatan bir kadın kadar düşman
Ağzı bozuk üstelik... bırakmıyor acıtmadan
Bu kez pek bir afili yalnızlık
Ağlayan bir kadın kadar düşman
Tuzaklar kurmuş üstelik
Bırakmıyor acıtmadan

Bitiyorum her nefeste
Ne halim varsa gördüm
Çok koştum, çok yoruldum
Ve şimdi ben de düştüm...

Sövdüm, sövdüm, sövdüm� ben dünyaya
Acılara, sokaklara, ait olmaya, insanlara

Bu kez pek bir afili yalnızlık
Aldatan bir kadın kadar düşman
Ağzı bozuk üstelik... bırakmıyor acıtmadan
Bu kez pek bir afili yalnızlık
Ağlayan bir kadın kadar düşman
Tuzaklar kurmuş üstelik
Bırakmıyor acıtmadan

Bitiyorum her nefeste
Ne halim varsa gördüm
Çok koştum, çok yoruldum
Ve şimdi ben de düştüm...

Değmezmiş hiç uğraşmaya
Bu kez mecalim yok hiç dayanmaya... dayanmaya...

Bitiyorum her nefeste
Ne halim varsa gördüm
Çok koştum, çok yoruldum
Ve şimdi ben de düştüm...

GİT

Git gideceksen bekleme,
farklı değilsin sende
Gideceksen bekleme..

Adam olmaz , dedin senden
Adam nedir , dedim içimden
Farketmezdi , değişseydim
Güvenseydim yada salıverseydim..

Git gideceksen bekleme,
Farklı değilsin sende
gideceksen bekleme..

Git gideceksen bekleme
Başka birşey söleme
Gideceksen bekleme..

Artık olmaz dedin senle
Çok eskitti beni bu hikaye

Tamam dedim,
Tamam kabul
Laf anlatılmaz ki , gerçeğee

Git gideceksen bekleme
Farklı değilsin sende,
Gideceksen bekleme..

Git gideceksen bekleme,
Başka birşey söleme
Gideceksen bekleme..

Ben üşümem sen geç beni,
Sıkı giyin kandırma kendini.
Bir şairin,
Şiirinden ibaret tüm bildiğin büyük itimalle..

Git gideceksen bekleme,
Farklı değilsin sende
Gideceksen bekleme..

Git gideceksen bekleme
Başka birşey söleme
Gideceksen bekleme...